Hoofdmenu
Home
Inleiding + reis
Route

Aankomst + Chicago
Chicago
Chicago - St.Louis
St.Louis - Springfield
Springfield - Oklahoma
Oklahoma - Amarillo
Amarillo - Albuquerque
Albuquerque - Santa Fe
Albuquerque - Old Town
Albuquerque - Holbrook
Holbrook - Grand Canyon
Grand Canyon
Grand Canyon - Barstow
Barstow - Fresno
Fresno - Monterey
Monterey - San Francisco
San Francisco
Terugreis




Gereden afstand: 568 km

Grand Canyon - Barstow


Zaterdag 23 juli.

     
De dagen krijgen zo'n beetje een vast ritme. Zeven uur opstaan, om negen uur gaan rijden en om elf uur ergens pauzeren. Meestal komen we dan bij een Mc Donald waar we eigenlijk alleen maar naar het toilet gaan. Omdat de koffie niet zo lekker is, drinken we ons eigen koele water uit de koelbox. De ander neemt vervolgens het stuur over en we trekken weer verder.
In de shop van een Chevron benzinestation in Kingman koopt Herman een cowboyhoed.


          

Dan gaan we van de route af om een kijkje te nemen bij Oatman. Na KIngman is de weg prachtig! Dwars door de bergen, hoop bochtenwerk. Vroeger moet deze weg een ramp geweest zijn voor de auto's van toen. Hier en daar liggen dan ook wat wrakken beneden in de afgrond.
Herman kan z'n lol op met autorijden, want de weg slingert alle kanten op. En we zien toch mooie rotsen! Een grote groep motoren rijdt met ons op naar het wildwest stadje Oatman.
Hier lopen ezels in alle kleuren en maten los door de straten. De kleintjes hebben een sticker op het voorhoofd waarop staat dat men ze niet mag voeren. Die arme beesten!



We zoeken de Interstate weer op en rijden door de Mohave woestijn.
Niet schrikken..., het is 41°C. (107°F.).
De grond is droog en dor met struiken. Middelgrote bergen op de achtergrond.

          




Kaart California


          

Na ruim twee uur komen we weer in de bewoonde wereld.
Bij het hotel in Barstow krijgen we een kamer op de 1e etage. Dat betekent met de koffers een trap op. Dat is wel even afzien.
Op advies van een medewerkster van het Best Western hotel gaan we eten bij Los Domingos, 1 mijl verderop in de straat.
We zijn vol goede moed en kiezen ervoor om te gaan lopen. Helaas met de zon in het gezicht. En het restaurant (moet in een hotel zijn) is veel verder weg dan we dachten. Over het viaduct over de rijksweg lopen we met veel wind om de oren. Bovendien zien we niet veel omdat de zon erg laag staat. Nog een stuk verder voor we eindelijk een bord zien met de naam van het Mexicaanse restaurant.

MAALTIJD

We eten een wrapgerecht.
Herman met rundvlees en avocado en Wil met kip, paprika en kaassaus. We drinken er een koel biertje bij.
Daarna kiest Herman voor koffie met hazelnootsuiker, dat drinkt hij uit een kannetje. Wil wil ijs met chocolade en nootjes en kaneel.
Een aanrader!



terug           naar boven           vervolg